Toasten met champagne op onze vriend
Dit zou je als een treurige blog kunnen beschouwen, de blog die je hier nu voor je hebt. Maar dat is het niet. Er is namelijk nast verdriet ook plaats voor wat vreugde. Ik zal bij het begin beginnen. Een vriend van mij die richting de dertig liep is afgelopen week overleden. Hij had al langere tijd de wens om rond te reizen, om de wereld te zien, om uit z’n veilige cocon te stappen. Hij heeft dat een jaar geleden eindelijk gedaan en nadat wij afgelopen maand geen berichten meer van hem kregen gingen we niet gelijk van het ergste uit, we vermoedden gewoon dat hij het te druk had met genieten. Dat blijkt ook zo te zijn, onze vriend is heel mooi gestorven, midden in de natuur heen gegaan. Als hij een ideale dood had mogen uitstippelen dan was het dit geweest, daarvan ben ik zeker. Zijn dood hebben we berouwd maar zijn leven gevierd, en wel met champagne. Sommigen mag het misschien een beetje raar in de oren klinken, dat je champagne gebruikt ter iemands nagedachtenis maar voor ons allen was het een heldere keuze. Dat iemand zo’n prachtig leven heeft kunnen leiden, daar mag best met een beetje champagne op getoast worden!