Dit weekend was het weer zover, het hele huis stond op z’n kop. We zijn begonnen met de eerste dingen in te pakken want we hadden een huis gezien waar we echt wilden wonen. Mijn vriend is tijden geleden al bij me ingetrokken, maar we konden er niet onderuit dat het toch wel erg klein werd. Ik heb slechts een eenkamerappartement en dat kan heel leuk zijn als je net bij elkaar bent en echt genoeg hebt aan elkaars gezelschap, maar zodra het allemaal wat gewoner wordt heb je toch echt behoefte aan je eigen plekje, aan wat meer ruimte voor met z’n beidjes. We verhuizen over een week of twee en het was toch wel zaak dat we eindelijk eens begonnen met het inpakken van de dozen, dat hadden we nu al zo lang uitgesteld en het moest er maar eens van komen. Vooral mijn vriend is een echte chaoot dus ik moest het proces wel even stroomlijnen – maar uiteindelijk resulteerde het er alsnog in dat het hele huis vol half ingepakte dozen staat en alles overal staat behalve op de plek waar we het gewend zijn. Hoe we de komende twee weken doorkomen in een nog een beetje een normaal leven is mij een groot raadsel. Het verhuizen Rotterdam is voor ons echt een nieuw begin